ද blog එ​ක
  • ද blog එක
  • දිල්ලිවාලේ දුල්හානියා ලේ ජායෙන්​ගේ
  • වත්තට යන්න එපා කිව්වේ කවුද?
  • මිනිසාගේ පරම යුතුකම මිනිසාට සේවය කිරීමද?
  • අනාගතය ඩිස්ටෝපියන්ද?
  • සිනිඳු මනසට එරෙහිව සිනමාව – දෙක
  • සිනිඳු මනසට එරෙහිව සිනමාව
  • සුපර් මෑන් බුලට් පෲෆ් ද?
  • කසාද බැඳපු එකාත් දුකින්, බැඳපු නැති එකාත් දුකින්…?
  • Batman is Evil… Thanos was Right?
  • සමාජයේ ප්‍රගමනයට සමාජ විරෝධියෙක් වන්න…?
  • අහසේ තරු ගනින්න වෙයිද දන්නේ නෑ…
  • අපිට කෙල්ලෝ සෙට් වෙන්නේ නැත්තේ ඇයි?
  • බස් වල බස් සින්දු යන්නේ ඇයි?
  • හයියෙන් හිනා වෙන අපි සතුටින්ද?
  • ආදරය සුන්දර වරදකි…?
  • මේ දුකින් පිරුණු ලෝකයේ හැමතිස්සෙම සතුටින් ඉන්නේ කොහොමද?
  • කාලය හරහා ආපස්සට...
  • දවස ලස්සන වෙන්නෙ...
  • හපොයි තවත් blog එකක්…!
Powered by GitBook
On this page

Was this helpful?

දවස ලස්සන වෙන්නෙ...

Previousකාලය හරහා ආපස්සට...Nextහපොයි තවත් blog එකක්…!

Last updated 2 years ago

Was this helpful?

දවස ලස්සන වෙන්නෙ ලස්සන කෙල්ලො දැක්කමද, නැත්නම් දවස ලස්සන නිසා ලස්සන කෙල්ලො දකිනවද..?

June 8, 2018

මම මේ කියන්න යන කතාවට මේ මාතෘකාව ගැලපෙන්නෙම නෑ. ඒත් ඉතින් මාතෘකාවක් ඕනෙමනෙ. ඉතින් මම කියන්න යන්නෙ ආදරය ගැන. ඔව් ඉතින් ආදරය ඉස්සරහ මාත් කෝඩුකාරයෙක් තමා. හැබයි මම අහලා තියෙනවා තොටගමුවේ ශ්‍රී රාහුල හිමියන් වරක් කියලා තියෙනවා “මළෙහි රස දැනීමට එය දිවගා බැලිය යුතු නැත” කියලා. මේකෙ ඉතින් මළෙහි කියලා කියල තියෙන්නෙ අසූචි ගැන. ඒකෙන් වැඩක් නෑ. ඉතින් අර කිව්වා වගේ ආදරය ගැන කතා කරන්න අයිතියක් තියෙනවා මටත්.

ඉතින් ඇත්තම කිව්වොත් අද අපිට තියෙන ප්‍රශ්නෙ තමා වෙලාව නැති එක. අපේ ගෙවල් පැත්තෙ ටේලර් සාප්පුවෙ අජිත් අයියා හැමදාම අහනව මල්ලි දැන් කෙල්ලෙක් එහෙම ඉන්නවද කියලා. හැමදාම මගේ උත්තරේ අපිට කොහෙද අයියෙ ඕවාට වෙලාව කියලා. ඉතින් ඇත්තම සීන් එක තමා ඕක. අර ෆිල්ම් වල ටෙලිනාට්‍ය වල ඉන්න පෙම්වතුන් ට නම් කිසිම වැඩක් නෑ. උන් නොම්මර එකේ නිකම්මු. උන් දවස පුරාම කරන්නෙ කෙල්ල වටේ කැරකි කැරකි ඉන්න එක. අපිට කොහෙන්ද අප්පා ඕවා කරන්න වෙලාවක්. ඇහුවොත් එසයින්මන්ට් බැලුවොත් ගෲප් ප්‍රොජෙක්ට් ඉතින් කොහෙද. අපි අපේ හීන පස්සේ දුවනවා, හීනත් නිකන් මිරිගුව වගේ අපෙන් ඈතින් ඈතට යනවා, මේ දිවිල්ල අස්සේ අපේ කාලයත් ටිකෙන් ටික ගෙවිල යනවා. ඉතින් අපිට වෙලාවක් නෑ කියලා කියන එකේ වැරැද්දක් නෑනේ.

ඉතින් ආදරය ගැන නන් දෙඩෙව්වා ඇති. ඇත්තටම මට ඕනේ උනේ පොඩි අයිස් බ්‍රේකින් වගේ සීන් එකක් කරන්න මොකද මේක මගේ පලවෙනි blog පෝස්ට් එක හින්දා. ඉතින් ඊලඟ පෝස්ට් එකෙන් මම කියන්නම් වෙනස්ම දෙයක්. ඒ කියන්න යන එක ටයිම් ටැවල් ෆිල්ම් බලන්න කැමති අයට ගොඩාක් වටීවි. එදා මෙදා තුර බිහිවෙච්ච හොඳම ටයිම් ට්‍රැවල් ෆිල්ම් ටික ගැන මම ඊලඟ පෝස්ට් එකෙන් කියන්නම්. එහෙනම් ඊලඟ එකෙන් හම්බවෙනකං Stay Weird…

ඉතින් ඇත්තම කතාවට එමු. ඇත්තම කතාව තමයි අද අපි ආදරය කියල හිතන් ඉන්න එක ආදරය නෙවේ. අපි හිතන් ඉන්නෙ වැලන්ටයින් එකට තෑග්ගක් අරන් දුන්නම, ඇනිවසරියට තෑග්ගක් දුන්නම අම්මෝ ඇති, රෑ එලි වෙනකන් මල් කඩ කඩ හිටියොත් අම්මෝ ඇති කියලා. ඊට වඩා ආදරය පට්ට අමුතුයි කියලා මම මහත්තයාගෙ කතා පොතක කියවලා තියෙනව. අපි ආදරය දිහා බලන්නේ වැරදි කොණේකින් කියලා තමා මට නම් හිතෙන්නේ. ගොඩක් අය කියනවා අය්යෝ කොල්ලෙක් සෙට් උනාම අරයා වෙනස් උනා, කෙල්ලෙක් සෙට් උනාම අරයා වෙනස් උනා කියලා. නිකන් මොඩර්න් ඩේ ස්ලෙවරි වගේ සීන් එකක් කියලා තමයි කට්ටිය හිතන් ඉන්නේ ආදරය ගැන. මන් දැක්කා දවසක් ත්‍රීවීල් එකක පිටිපස්සේ ගහලා තියෙනවා කෙල්ලෝ ෂුවර් නැතත් බූට් එක ෂුවර් කියලා. ඒක හරිද කියලා කියන්න මම දන්නේ නම් නෑ මොකෝ මම තාම බූට් එකක් කාලා නෑනේ. හැබැයි බූට් කෑවම මෙන්න මේ වගේ කියලා හිතාගන්න පුළුවන් උදේ ඉඳන් හවස් වෙනකන් බස් වල යන අදෝනාවල් ඇහුවම. ඒ බස් වල යන මියුසික් වීඩියෝ වල කොල්ලෝ අඬන හැටි දැක්කම අම්මෝ කෙල්ලෝ එපෝ කියලා හිතෙනවා. සමහර වෙලාවට හූවක් ඕනේ කියලත් හිතෙනවා. ඉස්සර සින්දු වල තිබ්බ විරහ සීන් එක දැන්නම් නැත්තටම නැති වෙලා ගිහින්. දැන් කොල්ලෝ සිංදුවල කියන්නේ අරෙහෙ ගිහින් මලක් පූජා කළා මෙහෙ ගිහින් මලක් පූජා කළා, ඔයා මගේම වෙන්න කියා, ඔන්න ඔය වගේ දෙකයි පනහේ සීන්. ඉස්සර සිංදුවල කිව්වේ නෑනේ ඔහොම කතා. ඉස්සර සින්දු කියපු මිනිස්සු මැරිලා හින්ද හොඳයි, නැත්නම් මේ අලුත් සින්දු අහලා විලි ලැජ්ජාවට තමා මැරෙන්නේ.

ඩබ්ලිව්. ඒ. සිල්වා